The Caves of Pyrgos Dirou in Oitylo, Peloponnese

Easter Vacation in The Peloponnese {part 2}

Pyrgos Dirou is another small town in the municipal unit of Oitylo. It is located approximately 16 miles/26 km to the south of Areopolis. The overall area of Diros is mostly famous for its caves, the Diros Caves, all part of an underground river that outflows onto the sea at Diros beach. There’s archaeological evidence the caves were places of worship, both in the Old and New Stone Age.

Την προηγούμενη εβδομάδα σας πήγα μια βόλτα στο Οίτυλο και την Ανατολική Μάνη (και αν δεν είχατε δει μέχρι τώρα την Πελοπόννησο ανάποδα στο χάρτη, παρακαλώ πολύ, δεν κάνει τίποτα!). Μπορείτε να τσεκάρετε τις διαδρομές, και να δείτε φωτογραφίες από την Αρεόπολη & το Λιμένι, το Γερολιμένα, τη Βάθεια, το Πόρτο Κάγιο, και το Ακρωτήριο Ταίναρο εδώ (η ανάρτηση είναι στα Αγγλικά). Σήμερα κάνουμε μια στάση κοντά στην Αρεόπολη, στον Πύργο Διρού, για να εξερευνήσουμε τη Βλυχάδα (γνωστή και ως Γλυφάδα), το τρίτο σπήλαιο της περιοχής και το μοναδικό επισκέψιμο. Οι πληροφορίες που σας παραθέτω παρακάτω είναι από την ιστοσελίδα της Αστικής Σπηλαιολογίας/Hellenic Urban Explorations & Speleology.

Το Σπήλαιο Γλυφάδα (ή Βλυχάδα) Διρού είναι από τα ωραιότερα σπήλαια στον κόσμο και εξερευνήθηκε για πρώτη φορά το 1949, όταν οι ιδρυτές της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, Γιάννης και ‘Αννα Πετροχείλου, άρχισαν να το εξερευνούν συστηματικά. Η ύπαρξή του ήταν γνωστή στους ντόπιους από το 1900 περίπου… Έως το 1960 είχαν εξερευνηθεί και χαρτογραφηθεί 1.600 μέτρα, ενώ σήμερα το γνωστό μήκος του σπηλαίου ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα. Το 1970 έγινε η πρώτη υποβρύχια εξερεύνηση. Το μήκος των επισκέψιμων διαδρόμων του σπηλαίου είναι 3100μ. (σύμφωνα με το ΥΠ.ΠΟ.Τ.), εκ των οποίων τα 300μ. είναι χερσαία. Η ξενάγηση στο θαλάσσιο τμήμα πραγματοποιείται με βάρκες… Η πραγματική τουριστική διαδρομή σήμερα είναι 1,5 χλμ., εκ των οποίων το 80% είναι λιμναία (με βαρκάκι) και το υπόλοιπο 20% (300 μέτρα) γίνεται με τα πόδια….

Tο σπήλαιο, εξαιτίας του πλούσιου πολύχρωμου διακόσμου του, τοποθετείται στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας λιμναίων σπηλαίων μαζί με τη Ζάιτα του Λιβάνου και το γαλλικό Παντιράκ. Το χερσαίο, αλλά και το ενάλιο τμήμα του, διαθέτει πλούσιο λιθωματικό διάκοσμο. Το διατρέχει υπόγειος ποταμός που χύνεται στη θάλασσα περίπου 23 μ. δεξιά της φυσικής εισόδου του, η οποία βρίσκεται μισό μέτρο πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Το μεγαλύτερο μέρος του σπηλαίου καλύπτεται με θαλασσινό νερό και η στάθμη των υδάτων στο εσωτερικό του μεταβάλλεται ανάλογα με τις εξωτερικές καιρικές συνθήκες. Εντός του σπηλαίου έχουν εντοπισθεί οστά ιπποποτάμων, πανθήρων, υαινών, λιονταριών, ελαφιών και άλλων ζώων, καθώς και προϊστορική κεραμική. Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες, που σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό, σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Το νερό μέσα είναι υφάλμυρο και έχει μεγάλη σκληρότητα. Η θερμοκρασία του είναι περίπου 14°C, ενώ του αέρα κυμαίνεται από 16 έως 19°C. Η φυσική του είσοδος έχει διάμετρο μόλις μισού μέτρου και βρίσκεται πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας. Σε παλαιότερες εποχές το σπήλαιο είχε και άλλες εισόδους οι οποίες σταδιακά έκλεισαν. Για την αξιοποίηση του σπηλαίου διανοίχτηκαν δύο νέες είσοδοι.

Cave Vlychada

Cave Vlychada (also known as Glyfada), one of the 3 major caves of the Diros Caves complex, was first explored in 1949 even though locals knew about it since the 1900s. By 1960, almost a mile (1.6 km) had been explored and mapped, while today the overall known cave length is more than 9.3 miles/15 km. The first underwater exploration took place in 1970. The total length of accessible passages is nowadays almost 2 miles/3.1 km. The route open to visitors actually is 0.9 miles/1.5 km, 80% of which is a water route accessible by boats and the remaining 20% (almost 0.2 miles/300 meters) is terrain.

The caves in the broader area of Diros were formed hundreds of thousands of years ago. The stalactites & stalagmites (several of the latter currently under water) in Cave Vlychada, were formed when the sea level was much lower than what it is now. Speleologists have discovered fossils of hippos(!), panthers, hyenas, lions, and deer among other animals as well as prehistoric pottery shards. The river running through the cave outflows onto the sea at Diros beach, through a natural opening about 75.5 feet/23 m. to the east of the cave’s natural entrance, 1.6 feet/half a meter above sea level. The water is saline, of high hardness and depths in different parts vary depending on weather conditions! Water temperature is about 57 °F/14 °C, while air temperature ranges from 60.8 to 66.2 °F/16 to 19 °C. The cave’s unique natural entrance, mentioned above, is only 1.6 feet/half a meter in diameter and very close to sea level. In earlier times there were more entries to the cave but these got gradually blocked. To give access to the public, two artificial entrances had to be constructed.

 

Τα κακά νέα: σύμφωνα με την ιστοσελίδα Αστική Σπηλαιολογία το σπήλαιο βρίσκεται σε μερική εγκατάλειψη από το Υπουργείο Πολιτισμού. «Σκουπίδια εντός και εκτός του σπηλαίου, ξερόχορτα και μπάζα παντού, παντελής έλλειψη προστασίας του χώρου» και βουβές ξεναγήσεις φαίνεται να συνθέτουν το σκηνικό. Επίσης αναφέρουν ότι σύμφωνα με καταγγελίες, ο υπάρχων τεχνητός φωτισμός έχει δημιουργήσει φύκος (μύκητες) σε σταλακτίτες & σταλαγμίτες, με αποτέλεσμα το χρώμα τους να έχει μεταβληθεί (είναι εμφανή σε αρκετές από τις φωτογραφίες μου, του 2008, τα σημεία που «πρασινίζουν» ενώ εγώ, αφελής πάντα, θα υπέθετα εύκολα ότι τα μέσα φωτισμού στους συγκεκριμένους χώρους είναι ειδικά!). H αφαίρεση των μυκήτων προϋποθέτει ειδική μελέτη, για τη σύνταξη της οποίας το ΥΠ.ΠΟ.Τ. δεν έχει επιδείξει κανένα ενδιαφέρον! Υπάρχουν ακόμα υποψίες ότι μερικοί ασυνείδητοι επισκέπτες έχουν προκαλέσει φθορές στο φυσικό διάκοσμο, ενώ σε βίντεο που υπάρχει στη συγκεκριμένη ανάρτηση από ξενάγηση με βάρκα, ακούγεται ξεκάθαρα η σύγκρουσή της στα τοιχώματα του σπηλαίου σε κάποιο σημείο της διαδρομής —εδώ οφείλω να πω ότι στη δική μας ξενάγηση το 2008, ο οδηγός ήταν πολύ προσεκτικός και όχι μόνο φρόντιζε πως να μη χτυπάει η βάρκα στα τοιχώματα αλλά και πως/που τοποθετούσε το κουπί του που λειτουργούσε ως μοχλός πλεύσης στα εξαιρετικά στενά σημεία. Επίσης η ξενάγηση κάθε άλλο παρά «βουβή» ήταν καθώς μας είχε δώσει πολλές πληροφορίες και για το συγκεκριμένο σπήλαιο αλλά και για την ευρύτερη περιοχή, ενώ είχε απαντήσει σε όλες τις απορίες μας. Η εν λόγω ανάρτηση της Αστικής Σπηλαιολογίας είναι από το 2014 και ελπίζω ειλικρινά, για το καλό μας, η κατάσταση να έχει αλλάξει! 

*images by Athina D. Pantazatou for Kicking Back the Pebbles