My Dear Deer! - Τα ελάφια της Πάρνηθας

Mount Parnitha is one of Attica’s major mountains, and it is a designated National Park as of 1961. Its highest peak, at 1.423 meters, is called Karavola. A couple of weekends ago, on one fine Saturday—not as hot as in the summertime and not too chilly yet either—we followed a hiking trail called Houni. On the trail’s highest point, near the casino area right under Bafi, one of Parnitha’s major shelters, we came across these sweet deer drinking from small water pits and grazing indolently on shrubs here and there. As exciting as it might have been capturing wildlife on camera, I have to say, I felt they were not a happy sight. Their behavior indicates that after the 2007 wildfires, the deer are desperate in their search for food and have thus learned to approach the humans who feed them. So as sad as it may be that their diet has come to the point of including bread, I also think it is highly dangerous to be that trusty of humans altogether!

Με βρίσκω ξαφνικά στην Πάρνηθα ένα πρωί Σαββάτου (στην ευρύτερη περιοχή του καζίνο και κάτω από το καταφύγιο Μπάφι, έτοιμη να κατεβώ τη Χούνη) να φωτογραφίζω άγρια ζώα – για μια στιγμή… σαν πολύ εύκολο δεν είναι; Για μερικά δευτερόλεπτα ενθουσιάζομαι «για δες, δεν με φοβούνται!» Αμέσως μετά συνειδητοποιώ πως «ωχ, δεν με φοβούνται!»

Καθώς καταφθάνουν και άλλοι οδοιπόροι με τις φωτογραφικές μηχανές στο χέρι και τα ελάφια όχι απλά δεν ενοχλούνται αλλά συνεχίζουν να μας πλησιάζουν, είναι πια ξεκάθαρο πως στην προσπάθεια τους να βρουν τροφή (πράγμα διόλου εύκολο τα τελευταία χρόνια με τις φωτιές, το πρόβλημα ξήρανσης λόγω ασθενειών σε έλατα και πεύκα, τη διάβρωση του εδάφους, αλλά και την όξινη βροχή) έχουν μάθει να πλησιάζουν τον κόσμο που συνήθως τα ταίζει ψωμί. Και κακή διατροφή και επικίνδυνες επαφές!