One of the first things any decent DIYer will try their hand on—after painting—is reupholstering. Before one can tackle a huge armchair or chaise, simple dinner-table chairs are usually the ones to experiment on. There are so many tutorials out there, all you have to do is google or run a quick search on Pinterest & YouTube, so I thought that posting step-by-step directions here would be redundant. Many DIY bloggers have done it already & way better. I do, however, want to give you a small run-down of what I found out when I eagerly tried to reupholster my own chairs, what I learnt from the process (some of it too late), what I did wrong & which tips, out of the many you may come across, are really brilliant and work like a charm.
So first things first, hands down, the hardest thing to do is to get rid of the previous fabric and batting material. Why? Because you have to get rid of every single freaking staple, that was shot in there previously. I used a common paper staple remover and a screw driver was also suggested in several tutorials instead of pliers. Boy, was that a mistake… which I paid for… in blood!
- Do yourselves a favour and make a small investment in a heavy duty staple remover (aka heavy duty staple puller). They are less than 10$ on Amazon and you’ll be thanking me later.
- If your foam padding is in a really bad shape you should consider replacing that as well. Choose foam thickness & density according to your specific needs. You don’t always have to listen to the “expert”. My salesman insisted that an 1 inch, regular density foam padding is the most common type used for plywood seat chairs, therefor I would be happy with it. 2+ months after, my bum begs to differ… (go for at least 2″, medium to high density, is what I say!).
- Use the seat plywood as a guide to cut out foam padding leaving a ½ inch margin all around, and the pieces of fabric and batting, leaving a 3 inch margin all around.
- You can use spray adhesive to attach the foam padding on the plywood seat so that you won’t have to worry about it shifting out of place as you work.
- Use a thin cotton gauze fabric to line the foam padding, first. This will help shape the foam into position and will save you lots of time (from trying later on, to line up all the materials, in place, on the plywood). Do not go crazy with the staple gun at this phase. 3-4 spaced out staples on each side are enough to secure the lining. Trim off any excess, including corners (you don’t want to start folding material into the corners yet because they will turn out way too balky by the time you layer the upholstery fabric).
- Use a ½ inch polyester dacron or cotton batting on top of the gauze lining. Go light on the staples again, trim off excess including corners like you did with the gauze lining. I know all this layering may sound a bit too much but I swear, out of all the tutorials I went through, the lady who used this method had the neatest results I ever saw. (Unfortunately I didn’t do my research in time! Since I didn’t have all the necessary materials in hand, I decided to use whichever thin cotton fabric scrap I had available for lining and opted out of the additional dacron/cotton batting. Next time though, I’m doing this right!)
Ένα από τα πρώτα πράγματα που επιχειρεί κάθε ευυπόληπτος DIYer—μετά το βάψιμο—είναι το να αλλάξει μόνος του ταπετσαρία στις καρέκλες που κληρονόμησε από την προγιαγιά του ή που «τσίμπησε» κοψοχρονιά από το Craigslist (το διαδυκτιακό αντίστοιχο του γιουσουρούμ!). Μιας λοιπόν και οι ιστότοποι βρίθουν οδηγιών (μπορείτε να βρείτε άπειρα tutorial στο YouTube, στο Pinterest αλλά και σε πολλά ελληνικά site) θα παραλείψω τη βήμα προς βήμα καθοδήγηση αλλά θα σας πω όσα διαπίστωσα/έμαθα (αφού… έπαθα) από πρώτο χέρι.
Εκτός από το ύφασμα, εάν οι καρέκλες είναι αρκετά παλιές και σε άσχημη κατάσταση, πιθανότατα να χρειαστεί να αλλάξετε και αφρολέξ (στη δική μου περίπτωση το αφρολέξ είχε διαλυθεί εντελώς και στην ουσία όποιος καθόταν δεν ένιωθε καθόλου μαξιλάρι αλλά σκέτο σανίδι). Ειλικρινά, το ΠΙΟ δύσκολο κομμάτι όλης της δουλειάς είναι η αφαίρεση του παλιού υφάσματος και του αφρολέξ… ναι καλά καταλάβατε: η στιγμή που πρέπει να αφαιρέσετε έναν προς έναν όλους τους παλιούς συνδετήρες. Ομολογώ πως ήμουν απροετοίμαστη. Χρησιμοποίησα ένα κοινό αποσυρραπτικό (για απλούς συνδετήρες χαρτιού) και ένα μαχαίρι βουτύρου. Λάθος, λάθος, μέγα λάθος!
[Δε συζητάμε για το πόσο λάθος μπορεί να είναι ένα κοινό μαχαίρι… αφήστε το… δεν πάτε καλύτερα τις καρέκλες σας σε έναν επαγγελματία;!]
•Έφαγα τον κόσμο για να βρω—κατόπιν εορτής—το πλέον απαραίτητο εργαλείο… το αναζητούσα εσφαλμένα ως αποσυρράπτικο ταπετσαρίας (δικός μου όρος!). Τελικά το ανακάλυψα ως εξής: «λαβίδα/εξωλκέας καμπαράδων & συνδετήρων» σε καταστήματα με υλικά ταπετσαρίας επίπλων ή επί το λαϊκότερον, «ξηλωτήρι για απομάκρυνση συνδετήρων & διχάλων». Επίσης «εργαλείο για αφαίρεση των κλιπ ταπετσαρίας» σε καταστήματα με εργαλεία ταπετσαρίας αυτοκινήτων (εργαλεία αμαξώματος). Επενδύστε σε έναν (γύρω στα 10€), είναι πολύ πιθανό να σας φανεί χρήσιμος και αλλού.
•Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη σανίδα του καθίσματος για οδηγό ή μπορείτε να φτιάξετε έναν από σκληρό χαρτόνι (πχ. από ένα άδειο χαρτοκιβώτιο), για να μεταφέρετε εύκολα τις διαστάσεις που θέλετε στο αφρολέξ και στο ύφασμά σας. Είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, για το αφρολέξ θα πρέπει να υπολογίσετε 1 εκατοστό περιθώριο σε κάθε πλευρά και να μην το κόψετε σύριζα στη σανίδα.
•Το απλό ψαλίδι της κουζίνας δεν είναι η σωστότερη επιλογή. Ένα μεγάλο, καλό ψαλίδι για ύφασμα είναι πολύ καλύτερη και ακόμα καλύτερη ένας ειδικός κόφτης για αφρολέξ. Εάν δεν έχετε τίποτε από τα δύο, μπορείτε να καταφύγετε στο ψαλίδι της κουζίνας αλλά εγώ προειδοποίησα!
•Υπολογίστε σωστά το πάχος του αφρολέξ σύμφωνα με τις δικές σας ανάγκες και μην επαναπαύεστε πάντοτε στη γνώμη του πωλητή! Στο κατάστημα από το οποίο αγόρασα το αφρολέξ, ο πωλητής ήταν της άποψης ότι τα 3 εκατοστά πάχος είναι το καλύτερο μέγεθος (εφόσον είναι το συνηθέστερο) για καρέκλες τραπεζαρίας. 2+ μήνες μετά, ο πισινός μου διαφωνεί και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι 3.5 με 4.0 εκατοστά θα ήταν ιδανικότερα!
•Πρέπει επίσης να υπολογίσετε ότι ο σωστός τρόπος επένδυσης δεν θέλει το ύφασμα να τοποθετείται κατευθείαν πάνω στο αφρολέξ. Ανάμεσα στα δύο συστήνεται η επένδυση με βάτα πάχους 1 εκατοστού ενώ το tutorial που μου φάνηκε ότι έδινε το πιο επαγγελματικό αποτέλεσμα από όσα έχω δει μέχρι σήμερα, συνέστηνε και τη χρήση λεπτής γάζας που βοηθάει πολύ το αφρολέξ να πάρει το σωστό σχήμα, προτού επενδυθεί περαιτέρω. Είναι κάτι που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε άμεσα—πριν χειριστούμε το αφρολέξ μαζί με το ύφασμα—αλλά, στην πραγματικότητα, όλα τα επόμενα βήματα που περιλαμβάνουν τράβηγμα-ίσιωμα-στρώσιμο από τη μία-στρώσιμο από την άλλη-κι από εδώ-κι από ‘κει-και ξανά-και πάλι(!!), διευκολύνονται με αυτή τη μικρή κίνηση και απαιτούν έτσι τον μισό κόπο.
•Μια μικρή λεπτομέρεια ακόμα: εάν ψεκάσετε τη σανίδα του καθίσματος με λίγη κόλλα σε spray, το αφρολέξ θα συγκρατηθεί ακόμα πιο εύκολα στη θέση του και τα επόμενα βήματα θα είναι πια παιχνιδάκι! Θα τη βρείτε ως κόλλα για μακέτες με κόστος γύρω στα 5€, είναι κατάλληλη για όλα τα υλικά (χαρτόνι, μεμβράνη, ύφασμα, χαρτί, κλπ.) ενώ, παρόλο που προσφέρει μόνιμο κόλλημα και στεγνώνει γρήγορα, σας δίνει τη δυνατότητα προσωρινής επανατοποθέτησης.
{Συνοψίζω τα βήματα! Κόλλα σε σπρέι στη σανίδα του καθίσματος → αφρολέξ → λεπτή γάζα → βάτα 1′ → ύφασμα}.
Όλα αυτά τα χρήσιμα εγώ τα έμαθα δυστυχώς πολύ αργότερα και επειδή δεν ήθελα να χαλάσω επιπλέον χρήματα χρησιμοποίησα ένα λεπτό βαμβακερό ύφασμα που έτυχε να έχω πρόχειρο αντί για γάζα, ενώ τη βάτα την παρέλειψα εντελώς.
•Εάν δεν έχετε στη διάθεση σας μεγάλο, σταθερό, πάγκο από σκληρό υλικό, δουλέψτε στο δάπεδο σε εξωτερικό χώρο—όχι στο παρκέ της τραπεζαρίας! Εγώ δούλευα αφελώς στο γραφείο μου, χωρίς προστατευτική επιφάνεια, και με μια απότομη κίνηση (ενώ στήριζα πάνω του βάρος που δεν μπορούσε να υποστηρίξει) το χτύπησα με το καρφωτικό και του άφησα ένα ωραιότατο σημάδι.
•Μη χρησιμοποιήσετε πολλούς συνδετήρες στο στερέωμα της γάζας και της βάτας. Χρειάζεστε μόλις 2-3 σε κάθε πλευρά για να τεντωθούν σωστά τα υλικά.
•Κάθε φορά που αφήνετε από τα χέρια σας το καρφωτικό –ειδικά εάν δεν είναι χειροκίνητο αλλά λειτουργεί με ρεύμα/αέρα– να το ακουμπάτε κάτω με το ρύγχος στραμμένο προς την αντίθετη μεριά πάντα (ποτέ προς εσάς).
•Make sure, every time you lay down your staple gun, especially if it’s an electric or pneumatic (air) gun, to have the muzzle facing at the opposite direction and never, ever, towards you. The most common staple gun firing mechanism is the dual-action contact-trip trigger, which requires that both the manual trigger and the nose contact have to be pressed for a nail to be discharged. A sequential-trip trigger, further requires that the nose contact be pressed (into a material) before the manual trigger, rather than simultaneously with the trigger. However, contact triggers can allow the gun to fire unintended nails if the nose hits a rough surface (for example if it slips while you’re placing it down and your fingers are still touching the trigger). So, again, the muzzle should never be pointed towards you, or anyone else for that matter!
•Αφού στερεώσετε τη γάζα (& τη βάτα) κόψτε όση περισσεύει τριγύρω, περίπου στο μισό εκατοστό από τους συνδετήρες. Μην δημιουργήσετε γωνίες (όπως με το ύφασμα, παρακάτω). Κόψτε τη γάζα αλλά και τη βάτα σύριζα στα τέσσερα αυτά σημεία ή διπλώστε τις όπως φαίνεται παρακάτω χωρίς να χρησιμοποιήσετε συνδετήρα στις γωνίες—πολλοί συνδετήρες, ο ένας πάνω στον άλλο, μαζί με πολλά διπλώματα, θα δυσκολέψουν τη δημιουργία σωστής γωνίας με το ύφασμα, που είναι όμως αυτή που θέλουμε να γίνει όσο το δυνατόν τελειότερη.
•Κεντράρετε το ύφασμα στο σημείο που επιθυμείτε (και ανάλογα με το σχέδιο που έχετε επιλέξει) από την ίσια μεριά πρώτα. Τοποθετήστε/τεντώστε το όσο καλύτερα μπορείτε. Γυρίστε ανάποδα, συνεχίστε το τέντωμα προσεκτικά για να μην ξεφύγει από την αρχική του θέση και αρχίστε το στερέωμα.
•Line up your fabric of choice (according to pattern) after foam pudding, gauze lining and dacron batting have been affixed to the plywood seat, right side up and smooth as much as possible. Turn plywood up side down again and stretch fabric as much as possible without shifting it from its initial placement. Secure with staples and this time shoot away! Leave the corners last, after you trim excess fabric from all around. In the pictures below, my corners are not trimmed as I needed to show how to fold fabric in said corners and photos came out better that way—you don’t need to leave as much fabric on. Staple them securely in place, they will be the first to frail.
•Αφήστε τις 4 γωνίες για το τέλος και αφού κόψετε το περιττό ύφασμα (εγώ έχω αφήσει λίγο περισσότερο για να φαίνεται καλύτερα το δίπλωμα στις φωτογραφίες, εσείς δεν είναι ανάγκη να αφήσετε τόσο), διπλώστε όπως φαίνεται παρακάτω και καρφώστε καλά.
Καθόλου άσχημα για πρώτη απόπειρα!
Tah dah! Not bad for a mere first attempt, if you ask me!
Hope I’ve saved you many a reupholstering conundrum in the future! – Καλή επιτυχία στις δικές σας προσπάθειες.
Share a thought, or two...