When everything else has failed try baking a cake!
Saint Fanourios -pronounced [Fa-nú-reeh-os]- is a Saint of the Greek Orthodox Church commemorated yearly on the 27th of August. Tradition dictates that on this day women bake a “Fanouropita” [Fa-nu-ró-peeh-ta] using seven (or nine) main ingredients, take it to church to be “blessed” during Mass and share it, after dismissal, with the rest of the congregation.
Even though called a “pita” (meaning a pie) it is essentially a cake baked with no milk, butter or eggs because it is supposed to be appropriate for fasting.
It is also supposed to be an offering to Saint Fanourios in exchange for his help on revealing a lost item, it being anything from an actual valuable to something more abstract like love for the lonely or health for the sick, a child for a wanna-be-mom, a job for the unemployed, happiness, joy or world peace! Of course one can make it throughout the year and doesn’t have to wait for August 27th if in need of immediate divine intervention!
In any case, it’s a nice, soft & light coffee/tea cake.
Saint Fanourios’ Cake {aka Fanouropita}
Ingredients:
4 cups flour
4 teaspoons baking powder
1 teaspoon cinnamon
1 cup olive oil
1 cup + 2 tablespoons sugar
1 cup orange juice
1 cup water
1 teaspoon baking soda
lemon zest
1 cup chopped walnuts or almonds
1 cup raisins
Directions:
- In a bowl, sift the flour with the baking powder and cinnamon.
- In another bowl whisk the olive oil with the sugar, juice & water (into which you must previously dissolve the baking soda).
- Add the flour mix to the olive oil mix and continue whisking until you end up with a normal cake dough!
- Add the lemon zest, walnuts (or almonds) and raisins.
- Spray a baking dish or cake tin with vegetable oil, pour the batter in and bake in a preheated oven at 220-240 °C/430-465°F for about half an hour like you would bake… oh well, you guessed it, a cake (put it on a low rack, test if it’s done with a knife)!
- Dust with powdered sugar once off the tin and cooled down (optional).
Φανουρόπιτα
Υλικά:
4 φλυτζάνια αλεύρι
4 κουταλάκια του γλυκού baking powder
1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα
1 φλυτζάνι λάδι
1 φλυτζάνι + 2 κουταλιές της σούπας ζάχαρη
1 φλυτζάνι πορτοκαλάδα
1 φλυτζάνι νερό
1 κουταλάκι του γλυκού μαγειρική σόδα
ξύσμα λεμονιού
1 φλυτζάνι σταφίδες
1 φλυτζάνι καρύδια ή αμύγδαλα τριμμένα
Οδηγίες:
- Σε ένα μπολ κοσκινίζουμε το αλεύρι με το baking powder και την κανέλα.
- Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη, την πορτοκαλάδα, και το νερό, στο οποίο έχουμε διαλύσει από πριν τη σόδα.
- Προσθέτουμε το αλεύρι (με το baking powder & την κανέλα) και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε μέχρι να δημιουργηθεί μια ζύμη σαν αυτή του κέικ.
- Προσθέτουμε το ξύσμα, τα καρύδια (ή τα αμύγδαλα) και τις σταφίδες.
- Ρίχνουμε τη ζύμη σε «βουτυρωμένο» –με λάδι ή φυτική μαργαρίνη, θυμηθείτε είναι νηστίσιμη!– ταψάκι ή φόρμα για κέικ και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 220-240 οC για μισή ώρα περίπου, ακολουθώντας τη λογική του κέικ (πάνω-κάτω φωτιά, χαμηλή σχάρα, βυθίζουμε ένα μαχαίρι εάν θέλουμε να ελέγξουμε αν έχει ψηθεί).
- Αφού κρυώσει, πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη (προαιρετικά).
WOW! Looks amazing I love the color and the mood! Great job!
Thank you, it’s super easy! Hope you can give it a try! 🙂
This looks very good Athina!! Bravo! 🙂
Mmm looks delicious! 🙂
Haha, thanks! 🙂
I’ll have this recipe in mind, next time I’ll decide to make a cake . It looks yummyyyy!!! Thanks Athina…
You are very very welcome! 🙂
Μυστικιστικό πιάτο Αθηνά, η Παράδοση το θέλει με 7 ή 9 υλικά ώστε να βοήθησει ο Άγιος σε αυτό που θέλουμε να βρούμε ή να μας βρει. Η επιλογή των αριθμών αυτών δεν είναι καθόλου τυχαία, μια και είναι γνωστός ο ρόλος των αριθμών στις μαντικές και μαγικές πρακτικές. Τα επτά ή εννιά υλικά φαίνεται να ενισχύουν ακόμα περισσότερο τη δύναμη της πίτας!
Χααα… τώρα με έβαλες σε σκέψεις! Χμμμ… εάν βγάλεις τα “φουσκωτικά” από τη δική μου (baking powder & σόδα) μου βγαίνουν 9… (κάτι έπρεπε να σκεφτώ!). Αυτό που δεν αντέχω με τίποτα είναι οι συνταγές με βούτυρο!! Αν άκουγε η γιαγιά μου για Φανουρόπιτα με βούτυρο θα χτύπαγε το κεφάλι της στον τοίχο!! Και θα είχε δίκιο!! (και το λέω εγώ που δεν είμαι… παιδί της νηστείας!)
Συμφωνώ με την γιαγιά σου, ορισμένα πράγματα είναι καλό να παραμένουν όπως μας τα παρέδωσαν. Προσπαθώ ξέρεις να τελειώσω ένα βιβλίο που υποτίθεται έχει συνταγές. Μου αρέσει η κουζίνα, είναι ψυχοθεραπευτική. Στο blog έχω κάνει ανάρτηση δύο κομμάτια στην κατηγορία ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ. Το ένα είναι αφιερωμένο στη γιαγιάκα μου και λέγεται “Το λεμονάτο της γιαγιάς”. Η δική σου γνώμη έχει βαρύτητα και αν βρεις τον χρόνο θα ήθελα να μου επισημάνεις αν βλέπεις αδύνατα στοιχεία. Γράφω και σβήνω, το γιοφύρι της Άρτας έχει κανταντήσει… Ρίξε μια ματιά όταν μπορέσεις.
Τι βαρύτητα βρε Κώστα;;… με κολακεύεις αλλά δεν είμαι τόσο expert όσο φαίνομαι!! Απλά ήμουν τυχερή και η μαμά με τη γιαγιά μου ήταν αυτό που λέμε “μαστόρισσες” οπότε κάτι πήρα κι εγώ, μέσα στις κουζίνες από μικρή! Σε κάθε περίπτωση θα δω τις συνταγές σου απόψε, θα ρωτήσω και τη μαμά μου (LoL) και θα σου πω! Σε ευχαριστώ που με ρώτησες! 🙂 🙂 🙂
Αν και λίγο αργοπορημένα…..αυτή η συνταγή φανουρόπιτας είναι συγκλονιστική!!! Στο μέλλον (όχι φυσικα το άμεσο) θα προσπαθήσω να την φτιάξω και μόνη μου Αθηνά!!xxxx
Να δοκιμάσεις και να πειραματιστείς! Η συνταγή αφήνει πολλά περιθώρια: περισσότερες ή λιγότερες (ή και καθόλου) σταφίδες, καρύδια, αμύγδαλα… ξύσμα πορτοκαλιού αντί για λεμονιού, κτλ. Ακόμα και την ποσότητα του αλευριού μπορείς να “πειράξεις” ανάλογα με το πόσο σφιχτό ή αφράτο προτιμάς το κέικ σου… Το μόνο με το οποίο δεν θα έπαιζα είναι η ποσότητα της ζάχαρης (έχω δοκιμάσει να τη μειώσω αλλά δεν το “σηκώνει”). Θεωρώ βέβαια ότι αν δεν πασπαλίσεις με άχνη από πάνω, η ζάχαρη της ζύμης είναι σωστή & τόση όση πρέπει… 🙂
Your creation looks so amazing! =)
Thanks! It’s no biggie, you should try it! 🙂