White Bean Soup – Η ταπεινή Φασολάδα!

The Legumes Chronicles: The humble White Bean Soup

A while back I began sharing some traditional Greek pulses dishes & explained how The Legumes Chronicles series came to be:

“I figured that what may seem like a naively-simpleminded & artlessly traditional legumes-soup to a Greek, could in fact be an unknown source of high nutritional value, a warm, wintry, super-healthy, and super-easy comfort food—hence, The Legumes Chronicles series, where I will be giving you basic recipes for the most common pulses used in Greek cuisine, along with some interesting twists around them.”

Today I bring to you, the humblest of all legumes dishes, the White Bean Soup.

There was a time (because of wars and poverty, but also because of its high nutritional value) when our great-grandparents, grandparents & parents ate it all the time, so much so, that it became a very typical dish of the Greek cuisine—our renowned “national food”. But in the latest years? Not so much. People considered it too tacky and too soul-less, and it has been time and again frowned upon and “yuck-ed” at, especially by youngsters—even I used to think so as a teenager but little, too little, did I know! Nowadays, amidst countless efforts to maintain a healthy diet and as of lately swept in the vortex of recession, my dad’s favorite soup sounds more inviting than ever.

You can check out my Coriander Chickpea Soup post to find out how to prepare pulses before cooking—the exact same steps apply to white (or any) kind of beans. Keep in mind that prep needs to start a day ahead.

[recipe title=”White Bean Soup” servings=”2-4″ time=”30mins + 10mins prep.” difficulty=”easy”]

[recipe-ingredients]
– 250 g/0.55 lb dry, common white beans or Cannellini beans (an Italian variety)
– 1000-1400 ml/33.8-47.3 Fl.oz of water
– 1 medium red onion
– 2 medium carrots
– 2 celery stalks
– 1 can of diced tomatoes (usually 400 gr/0.88 lb)
– 1 tsp of tomato paste
– ½ cup virgin olive oil (125 ml/4.2 Fl.oz)
– salt & pepper, pinch of sugar
– 1 cup finely chopped fresh parsley
[/recipe-ingredients]

[recipe-directions]
1. Place beans in your pressure cooker & add water.
2. Chop up all your veggies (onions, carrots, celery). Add them to the pot along with the diced tomatoes & tomato paste.
3. Add olive oil, salt & pepper, pinch of sugar.
4. Seal the lid and cook for 30 minutes on medium heat.
5. Let the steam off, unseal and open the cooker. Add a cup of finely chopped fresh parsley and give it all a good stir.
[/recipe-directions]

[recipe-notes]
You can leave your carrots whole, take them out when you unseal your pressure cooker, puree them in your food processor and pour them back in for a final stir. The purpose is to achieve a more thick & velvety texture but my mom used to do it because, like most kids, we hated boiled carrots… when pureed and mixed in, we couldn’t really tell the difference (we thought it was all tomato!) and didn’t give her such a hard time. Aww dear, dear mom!
Then, you can skip the celery stalks but that would be a pity! You can also use the leafy part of the celery instead (whole, not chopped) but make sure you take it out before adding the parsley and/or pureed carrots in the final step. I do feel the leaves give an entirely different taste & aroma than the stalks, which, to me, are a better match for white beans.

Add some freshly ground pepper to serve!
[/recipe-notes]

[/recipe]

You can research more info on the Phaseolus vulgaris & its varieties here.

Οι προπαππούδες, οι παππούδες και οι πατέρες μας την έτρωγαν όλη την ώρα. Κάτι οι πόλεμοι, κάτι η φτώχεια, κάτι ο… στρατός αλλά και –μεταγενέστερα– η αναγνωρισμένη υψηλή διατροφική της αξία στις απαρχές της διαμόρφωσης της Μεσογειακής διατροφής, και η φασολάδα βρισκόταν τόσο συχνά στα κατσαρόλια μας που έφτασε να χαρακτηριστεί «εθνικό φαγητό» πολύ πριν τον μαγειρεμένο-προ-ημερών/τίγκα-στο-λάδι/πρόχειρα-ξαναζεσταμένο «μουζάκα» των εστιατορίων της Πλάκας της δεκαετίας του ’80. Η δική μας γενιά μάλλον την παρεξήγησε, τη χλεύασε, τη θεώρησε ρετρό, τη σνόμπαρε όσο κανένα άλλο πιάτο της ελληνικής κουζίνας.

Στις μέρες μας αφού χορτάσαμε το fast food που είχαμε απωθημένο σαν έφηβοι και πληρώσαμε το τίμημα ακριβά, αποφασίσαμε να ρίξουμε μια ματιά στις εκατοντάδες έρευνες που έχουν γίνει στο εξωτερικό για τα οφέλη της δικής μας Μεσογειακής κουζίνας, να διαβάσουμε κανένα άρθρο από τα χιλιάδες που έχουν γραφτεί μπας και καταλάβουμε γιατι τόσος ντόρος παγκοσμίως για τη σημασία της ισορροπημένης διατροφής και ως εκ θαύματος να αναθεωρήσουμε την υπόθεση φασολάδα & όσπρια γενικότερα.

Να τολμήσω επίσης να πω ή μάλλον να γράψω και το εξής σαρκαστικό και ας μου συγχωρήσετε το υφάκι: η μόδα της αστακομακαρονάδας των 100€ από κατεψυγμένο αστακό και κακοβρασμένα, τρέχα-γύρευε ποιότητας ζυμαρικά έγινε σανίδι βρεγμένο και μας βαράει αλύπητα ενώ, στη δίνη της οικονομικής κρίσης,  η αγαπημένη σούπα του μπαμπά μου ακούγεται πιο ελκυστική από ποτέ. Καλά να πάθουμε – ελπίζω να μάθουμε!

[recipe title=”Η ταπεινή Φασολάδα” servings=”2-4 μερίδες” time=”30 λεπτά + 10 λεπτά προ-βράσιμο” difficulty=”εύκολη”]

[recipe-ingredients]
– 1 κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα σε σκόνη
– 250 γρ φασόλια κατά προτίμηση βιολογικά
– 1000-1400 ml νερό
– 1 μέτριo κρεμμύδι
– 2 μέτρια καρότα
– 2 μπαστουνάκια σέλερι
– 1 κονσέρβα ντοματάκια ψιλοκομμένα (συνήθως 400 γρ)
– 1 κουταλάκι του γλυκού πελτέ
– ½ κούπα ελαιόλαδο (125 ml)
– αλάτι, πιπέρι & ¼ κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη
– 1 κούπα ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό
[/recipe-ingredients]

[recipe-notes]
Προετοιμασία: Βάζετε τα φασόλια να μουσκέψουν σε μπωλ με καθαρό νερό από το προηγούμενο βράδυ. Το επόμενο πρωί στραγγίζετε, ξεπλένετε και τα βάζετε στη χύτρα ταχύτητας με ένα κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα σε σκόνη. Δε σφραγίζετε τη χύτρα και τα βράζετε απλά σε δυνατή φωτιά για 10 λεπτά. Στραγγίζετε ξανά & σκουπίζετε τη χύτρα.
[/recipe-notes]

[recipe-directions]
1. Βάζετε στη χύτρα ταχύτητας τα φασόλια με το νερό.
2. Ψιλοκόβετε όλα τα λαχανικά (κρεμμύδι, καρότα, σέλερι) και τα προσθέτετε μαζί με τα ντοματάκια, τον πελτέ & το ελαιόλαδο.
3. Ρίχνετε αλάτι & πιπέρι κατά προτίμηση και το ¼ κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη.
4. Σφραγίζετε τη χύτρα και βράζετε με την ειδική βαλβίδα για 30 λεπτά.
5. Αφού χαμηλώσετε τη φωτιά, αφαιρέσετε τη βαλβίδα και μπορέσετε να ανοίξετε τη χύτρα, ρίχνετε τον μαϊντανό και ανακατεύετε καλά.
[/recipe-directions]

[recipe-notes]

Μπορείτε να αφήσετε τα καρότα ολόκληρα, να τα αφαιρέσετε όταν ανοίξετε τη χύτρα, να τα λιώσετε στο μπλέντερ και να τα ξαναπροσθέσετε στη σούπα. Αυτό συνήθως το κάνουμε για να χυλώσει πιο πολύ η φασολάδα και να έχει μια βελούδινη υφή, αλλά η μαμά μου το έκανε για να μας κοροϊδέψει! Όπως τα περισσότερα παιδιά μισούσαμε τα βραστά καρότα ή τουλάχιστον έτσι νομίζαμε, γιατί όταν η μαμά τα έλιωνε και τα ανακάτευε με τα υπόλοιπα υλικά δεν παίρναμε χαμπάρι και νομίζαμε πως τρώγαμε μόνο ντομάτα. Τι τραβούσαν κι αυτές οι μαμάδες…

Μπορείτε επίσης να παραλείψετε το σέλερι, αλλά πραγματικά νομίζω πως θα είναι κρίμα. Αντί για σέλερι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κλωναράκι σέλινο (όχι ψιλοκομμένο αλλά ολόκληρο) αλλά θυμηθείτε να το αφαίρεσετε πριν ρίξετε τον μαϊντανό στο τέλος. Νομίζω ωστόσο ότι αφήνει μια εντελώς διαφορετική γεύση από το σέλερι. Όπως και να έχει, σερβίρετε με φρεσκοτριμμένο πιπέρι και θα με θυμηθείτε.
[/recipe-notes]

[/recipe]

*bean soup photo by © Oksanabratanova – Dreamstime.com
  soup ingredients photo by © Etiennevoss – Dreamstime.com