Winter Beaches – Αχ θάλασσά μου σκοτεινή

Winter Beaches: Minies Beach – Kefalonia, Greece Dec. 2012

God knows how much I love those days we spend lying on the beach, iced coffee in hand, magazines & books in my lap, napping in between dives in crystal clear waters, all day long, not caring about a single thing in the world. Winter beaches, however, have an entirely different atmosphere, a strange beauty, and a whole other feeling, and they are by far my favorite!

“The attractions, fascinations there are in sea and shore! How one dwells on their simplicity, even vacuity! What is it in us, arous’d by those indirections and directions? That spread of waves and gray-white beach, salt, monotonous, senseless — such an entire absence of art, books, talk, elegance — so indescribably comforting, even this winter day — grim, yet so delicate-looking, so spiritual — striking emotional, impalpable depths, subtler than all the poems, paintings, music, I have ever read, seen, heard. (Yet let me be fair, perhaps it is because I have read those poems and heard that music.)”

— Whitman, Walt. “A Winter Day on the Sea-Beach.” Specimen Days. Barnes & Noble Digital Library, 2012

Ένας θεός ξέρει πόσο αγαπώ τις μέρες που αράζουμε στις ξαπλώστρες του Μακρύ (οι Κεφαλονίτες καταλαβαίνουν) με καφεδάκι παγωμένο ανά χείρας, περιοδικά/βιβλία αγκαλιά, αμπελο-φιλοσοφούμε περί μυρίων όσων λιώνοντας αδιαμαρτύρητα δίπλα στο κύμα, κάνουμε διαλείμματα για βουτιές στα κρυστάλλινα νερά και επιστρέφουμε στη γλυκιά αποχαύνωση, ξανά και ξανά και ξανά, από το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. Η παραλία του χειμώνα όμως έχει άλλη χάρη, άλλη ατμόσφαιρα και άλλη «ομορφάδα» όπως λένε στο νησί μου!